Uit het juryrapport van Micha Hamel en Bob Zimmerman: “Bres” is ruim van opzet en trefzeker neergezet. Het opent met een eenzame gitaar die – in de sfeer van Paris, Texas – de verlatenheid van het gedicht schetst. Wat volgt is een subtiele combinatie van uitbeeldingen, expressieve nuances en stilistische wendingen. De eenheid van het stuk komt hierdoor op geen enkel moment in gevaar. De ruimtelijkheid van het begin wordt bewonderenswaardig vastgehouden tot na het laatste adembenemende maar nog steeds beheerste glissando van de sopraan.
Luister naar verschillende muziekfragmenten op de audio-pagina >>>